خصوصیات چوب

خصوصیات فیزیکی:

1- وزن مخصوص:
نسبت وزن به حجم چوب بستگی به رطوبت دارد. اما به طور کلی در چوب سنگینی با لختی رابطه مستقیم دارد یعنی هر جا که مایل باشید از چوب محکمی استفاده کنید مجبورید از چوب سخت بهره برداری کنید.

2- رنگ چوب:
دوام چوب ها با تیرگی آنها رابطه مستقیم دارد همچنین درون چوب از بیرون آن تیره تر و لایه هایی تشکیل شده در چوب بهاره روشن تر از چوب تابستانه است رنگ چند چوب مهم عبارتند از:
تبریزی (سفید)، صنوبر (کرم)، شمشاد (زرد لیموئی)، اوکالیپتوس (قهوه ای مایل به قرمز)، گردو (خاکستری مایل به قهوه ای تیره)، آبنوس (سیاه).

3- مقاومت و هدایت الکتریکی و حرارتی چوب:
باید بدانیم چوب ها از عایق های مناسب حرارتی و الکتریکی می باشند و در کاربرد بسیاری از آنها مربوط به خاصیت چوب می باشند؛ مانند: دسته سیخ کباب، کتری، ساختمان سازی از آنها استفاده می کنند. خاصیت دیگر آنها خاصیت آکو ستیک است، گچ هم بعد از چوب دارای این خاصیت است و همین پارچه و ساتن و پرده های مخملی و شانه تخم مرغ هم جاذب صوت هستند.

خواص مکانیکی چوب ها:
1- سختی چوب:
میزان مقاومت چوب در برابر نفوذ یک جسم. سفتی و سختی دو امر متمایز است. (سفتی یعنی مقاومت در برابر گسیختگی و شکست) باید بدانیم میزان سختی چوب با وزن مخصوص آن رابطه مستقیم و با افزایش رطوبت رابطه معکوس دارد و میزان سختی چوب عامل بسیار مهم می باشد همچنین میزان رطوبت.

2- مقاومت خمشی:
استفاده از چوب ها در ساخت سقف منازل، تیغه های برقی، پل ها و… می گردد و آخرین پارامتر مکانیکی تحمل در برابر کشش و فشار است.

تأثیر رطوبت در چوب:

سه نوع رطوبت داریم:
1- آب بنیادی: که در ساختار مولکولی چوب است.
2- آب آغشتگی: صفر درصد تا 30% است، از مهم ترین رطوبت ها در چوب.
3- آب آزاد: 30% تا حداکثر 200% می باشد یعنی هر چوب کاملا خشک تا 2 برابر وزن خودش آب جذب می کند. بنابر این چوب به عنوان ماده ای متخلخل و اسفنجی با محیط خود در تبادل رطوبتی است. (اگر رطوبت بیشتری داشته باشد پس می دهد و اگر از محیط خشکتر باشد رطوبت را جذب می کند)

یکی از مهم ترین گرفتاری های صنعت چوب جلوگیری از این تبادل رطوبتی است. زیرا موجب دفرم شدن و کج شدن محصولات چوبی می باشد. چنانچه چوبی آب خود را از دست بدهد به نام هم کشیدگی و چنانچه رطوبت را جذب کند به آن واکشیدگی معرفی می شود از 30%.

عوامل موثر در خاصیت ارتجاعی:
پارانشیمر ها مهم ترین عوامل در خاصیت ارتجاعی در چوب ها می باشند. بر این اساس چوب هایی که بافت پارانشیمری زیادی دارند خاصیت ارتجاعی قابل توجهی دارد؛ مثل:

چوب زبان گنجشک: استفاده در میله پارالل، بارفیکس، چوب اسکی، تخته پرش، تخته شیرجه.
چوب آزاد و افرا: تولید وسایل ورزشی.
چوب سرخدار: در تولید کمان.
چوب پیسه آ: تار.
چوب آپیس: برای ویولن.
چوب توت: برای تار و سه تار.
چوب گردو: برای سنتور مناسب است.

محاسن چوب:
1- عایق حرارتی و برودتی است.
2- مقاومت مکانیکی نسبتا خوب و خاصیت ارتجاعی واقع در ضربه.
3- قابلیت پرداخت سطحی، رنگ پذیری، کنده کاری و برش.
4- امکان تصحیح خواص (مواد ضد حریق، ضد رطوبت و ضد قارچ).
5- ارزانی، دردسترس بودن و سهولت ساخت.
6- تجدید پذیری مجدد درخت بعد از برش.
7- عدم آلودگی محیط و یا برگشت مجدد به محیط (طبیعت).
8- خاصیت آکوستیک.

عیوب ذاتی چوب:
1- سنگینی نسبت به مواد مصنوعی
2- حمله موجودات زنده (قارچ ها، جوندگان، حشرات)
3- قابل اشتعال بودن
4- عدم امکان استفاده مجدد به شکل اولیه
5- شکست و گسیختگی
6- عدم همگنی
7- ضعف اتصال
معایب ناشی از خشک کردن چوب:
1- شل شدن و لق شدن گره ها.
2- تغییر ابعاد.
3- چین خوردگی و کج و معوج شدن چوب.

پاسخ دهید

آدرس ایمیل شما جایی منتشر نخواهد شد:) | فیلدهای اجباری مشخص شده اند *